vurğulu

vurğulu
sif. dilç. Üzərində vurğu (vurğu işarəsi) olan. Vurğulu hərf.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • vurgulu — sf. 1) Vurgu ile söylenen Vurgulu kelime. Vurgulu hece. 2) zf., mec. Üstünde önemle durularak, dikkat çekilerek Vurgulu konuştu. Birleşik Sözler vurgulu hece …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • vurgulu hece — is., dbl. Bir kelimede vurgunun bulunduğu hece …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • bando — is., müz., İt. bando 1) Türlü üflemeli ve vurgulu çalgılardan oluşan ve genellikle geçit törenlerinde kullanılan mızıkacılar topluluğu veya takımı, mızıka Tepebaşı bahçesindeki bando da Tuna Dalgası nı çalıyordu. O. C. Kaygılı 2) mec. Takım,… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • hece — is., dbl., Ar. hicāˀ Bir solukta çıkarılan ses veya ses birliği, seslem Okumak sözünde üç hece vardır. Birleşik Sözler hece ölçüsü hece taşı hece vezni hece yutumu açık hece …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • mağara sesi — is. Derin, boğuk ve korkmuş vurgulu ses …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • vurgu uzunluğu — is., dbl. Bir kelimede vurgulu hecenin uzunluğu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”